شعر تقدیمی از دوست عزیز دریا

( قطره دریاست اگر با دریاست  ورنه او قطره و دریا دریاست )

 

عمر

 عمر خود را می کشم

عمر خود را می کشم روزها را لحضه ها را می کشم

لظه هایی را که هرگز بر نمی گردد دگر

آه یک سال است این کار من است

کار دست گرم و تبدار من است

لحظه لحظه کندن گلبرگهای زندگی

کندن گلبرگ های زرد تقویم زمان

آه بیزارم من از این روزها

روزهای یکنواخت

روزهایی را که ناچارا به قهر

در حسرت کشتن هر لحظه اش خویشتن را می کشم

آه وقتی که روی گور آرزو خط  بطلان خودت را خوانده و رد  می شوی

زندگانی چیست؟چیست زندگانی بی دلیل

وقتی دست کوتاه ا ست و خرما بر نخیل